O Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας είναι σαφής: «Η στάθμευση οχήματος στο οδόστρωμα παράπλευρα άλλου οχήματος, σε στάση ή στάθμευση, απαγορεύεται εκτός αν άλλως ορίζεται με ειδική σήμανση. Κατ’ εξαίρεση, τα δίτροχα ποδήλατα, μοτοποδήλατα και μοτοσικλέτες χωρίς καλάθι καθώς και τα ΕΠΗΟ (ελαφρά προσωπικά ηλεκτρικά οχήματα) μπορούν να σταθμεύουν το ένα παράπλευρα με το άλλο σε διπλή σειρά». Η συγκεκριμένη παράβαση τιμωρείται με διοικητικό πρόστιμο 40 ευρώ. Και αν παρεμποδίζεται η λειτουργία των συγκοινωνιακών μέσων τότε ο οδηγός διαπράττει το αδίκημα της παρακώλυσης συγκοινωνιών. Σύμφωνα μάλιστα με ανακοίνωση που έκανε πριν από λίγες μέρες από το βήμα της Βουλής ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Νότης Μηταράκης, σύντομα οι άνδρες και οι γυναίκες της Τροχαίας θα είναι εξοπλισμένοι με τάμπλετ, ώστε να καταλογίζουν άμεσα τα πρόστιμα, τα οποία θα μεταβιβάζονται απευθείας στο Taxisnet. Κι όμως, το φαινόμενο του διπλοπαρκαρίσματος έχει πάρει διαστάσεις μάστιγας στην Αθήνα και σε άλλα μεγάλα αστικά κέντρα.
«Τα διπλοπαρκαρισμένα οχήματα “στραγγαλίζουν την κυκλοφορία”. Σε ορισμένες περιπτώσεις μειώνουν έως και κατά 50% τη διοχετευτική ικανότητα μιας οδού. Επίσης, περιορίζουν την ορατότητα των οδηγών και αυξάνουν την πιθανότητα ατυχημάτων για αυτοκίνητα και πεζούς, καθώς συνήθως χρειάζεται να μπει κάποιος στην αντίθετη λωρίδα για να τα προσπεράσει. Δημιουργούν σύγχυση στους υπόλοιπους οδηγούς και εμποδίζουν την κίνηση των οχημάτων έκτακτης ανάγκης. Τέλος, επηρεάζουν τις δημόσιες συγκοινωνίες δυσχεραίνοντας την κίνηση των οχημάτων και την πρόσβαση των πολιτών στις στάσεις, με συνέπεια τις καθυστερήσεις στα δρομολόγια», λέει στην «Κ» ο Στράτος Παπαδημητρίου, καθηγητής Συστημάτων Μεταφορών στο Πανεπιστήμιο Πειραιά.
«Στις αστικές περιοχές όπου ο δημόσιος χώρος είναι πολύτιμος και τον διεκδικούν πεζοί και οχήματα για διάφορες δραστηριότητες, το διπλοπαρκάρισμα δεν δυσκολεύει μόνο τη διέλευσή τους, αλλά αποτελεί δυνητικά και παγίδα για την οδική ασφάλεια, ιδίως των πεζών, που αναγκάζονται να λειτουργήσουν σε ένα περιβάλλον με περιορισμένη ορατότητα και μη “συνεπή” μορφή. Το μέγεθος του προβλήματος φανερώνει την έλλειψη παιδείας και κοινωνικής ενσυναίσθησης», επιβεβαιώνει ο πολιτικός μηχανικός και συγκοινωνιολόγος Παναγιώτης Παπαδάκος.
Χρήση νέων τεχνολογιών
Και μόνο από την περιγραφή αυτού του τόσο πολυπαραγοντικού φαινομένου κατανοεί κανείς πόσο δύσκολη –και πολύπλευρη– είναι η αντιμετώπισή του. «Ενα πρώτο βήμα πρέπει να είναι ο σαφής διαχωρισμός ανάμεσα στις εμπορευματικές και επιβατικές μεταφορές. Για τα οχήματα τροφοδοσίας και διανομής, πέρα από την ανάγκη εφαρμογής των διατάξεων για τους χρόνους εκφόρτωσης, υπάρχει πλήρης απουσία χωροθέτησης ζωνών φόρτωσης και εκφόρτωσης, έτσι ώστε να μην είναι αναγκαίο το διπλοπαρκάρισμα και να μην τοποθετούνται εμπόδια στον δρόμο για να δεσμεύεται χώρος στάθμευσης», προτείνει ο Στράτος Παπαδημητρίου. «Σε ό,τι αφορά τις επιβατικές μεταφορές απαιτείται συνδυασμός μεθόδων και πρακτικών. Πέρα από την αστυνόμευση και την επιβολή κυρώσεων, σε ορισμένες περιπτώσεις είναι εφικτή η διαμόρφωση της οδού μέσω της διαπλάτυνσης του πεζοδρομίου ή μέσω της τοποθέτησης μιας σειράς από διαχωριστικά κολωνάκια που κάνουν το διπλοπαρκάρισμα μη δυνατό. Η χρήση νέων τεχνολογιών για τον εντοπισμό των σημείων όπου το πρόβλημα είναι ιδιαίτερα έντονο και η ανάλυση των δεδομένων, στη συνέχεια, μπορούν να οδηγήσουν στη διαμόρφωση των κατάλληλων πολιτικών. Αυτό βέβαια απαιτεί τη συνεργασία όλων των αρμόδιων φορέων: τοπικής αυτοδιοίκησης, εμπορικών συλλόγων, δημόσιων συγκοινωνιών, τροχαίας».
Kαι ο πήχυς της δυσκολίας ανεβαίνει κι άλλο, με δεδομένο μάλιστα ότι στοιχεία δεν υπάρχουν. Κανείς από τους εμπλεκόμενους φορείς δεν θεώρησε σκόπιμο να ασχοληθεί με την ουσιαστική αποτίμηση του πόσο κοστίζει το διπλοπαρκάρισμα στις πόλεις μας.
«Η διαχείριση της στάθμευσης αποτελεί πολύ σημαντική παράμετρο για την εύρυθμη λειτουργία του συγκοινωνιακού συστήματος κάθε πόλης. Τα διπλοπαρκαρισμένα αυτοκίνητα προκαλούν μείωση της κυκλοφοριακής ικανότητας μιας οδού και κατ’ επέκταση κυκλοφοριακή συμφόρηση ειδικά σε περιοχές με υψηλό φόρτο· προβλήματα οδικής ασφάλειας λόγω της μειωμένης ορατότητας στους πεζούς αλλά και των ελιγμών που πρέπει να κάνουν τα κινούμενα οχήματα· διαταράσσουν την ομαλή κυκλοφορία των μέσων μαζικής μεταφοράς· δυσχεραίνουν τις εμπορευματικές μεταφορές, τον ανεφοδιασμό των καταστημάτων με αρνητικό αντίκτυπο στις επιχειρήσεις – άρα έχουν επιπτώσεις και στην οικονομική δραστηριότητα μιας περιοχής», συμφωνεί ο Παναγιώτης Παπαντωνίου, επίκουρος καθηγητής του Παν. Δυτικής Αττικής και πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Συγκοινωνιολόγων. «Η λύση πρέπει να έχει δύο άξονες: από τη μια την πιο έντονη αστυνόμευση, ειδικά σε σημεία όπου το πρόβλημα είναι πιο οξύ και από την άλλη εκστρατείες ευαισθητοποίησης των πολιτών σχετικά με τις αρνητικές συνέπειες της παράνομης στάθμευσης».
ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ