Τέλος, στην ανακοίνωση είναι εμφανής η πικρία της Διοίκησης του Συνδικάτου, για τη χαμηλή συμμετοχή "όσων άφησαν τον καναπέ" και προσήλθαν στην παράσταση διαμαρτυρίας.
Κι έχει δίκιο το ΣΕΟΑΣΘ, καθώς από τους 2.150 εργαζόμενους, προσήλθαν στη συγκέντρωση λιγότεροι από 300, κάτι που αποδεικνύει ότι μεγάλη μερίδα των εργαζομένων, βάζει πάνω από όλα το συμφέρον του κόμματος στο οποίο "ανήκει", στο οποίο επενδύει τις ελπίδες του κι όχι τον κοινό αγώνα.
Έτσι άλλωστε απαξιώθηκε ο συνδικαλισμός, καθώς, αντί για τα συμφέροντα των εργαζομένων, εκπροσωπεί τα κόμματα, σε μια εναγώνια προσπάθεια αλίευσης ψήφων. Ακόμη πιο ορατό είναι αυτό στην ΟΣΜΕ, στην τριτοβάθμια οργάνωση των εργαζομένων στις Μεταφορές, η οποία αδιαφορεί τελείως για τα καθημερινά προβλήματα των οδηγών (δεν έχει εκδώσει ποτέ, ούτε μία ανακοίνωση για τα τεράστια προβλήματα που αντιμετώπισαν οι οδηγοί στη διάρκεια της πανδημίας π.χ. επιθέσεις από "αρνητές μάσκας") και ασχολείται μόνο με τη συγγραφή αντικυβερνητικών τσιτάτων, που είναι παρόμοια με αυτά που θα έγραφε οποιοσδήποτε αμειβόμενος δημοσιογράφος, στο γραφείο τύπου του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Ο συνδικαλισμός παρέδωσε τη θέση του στον απόλυτο κομματισμό και για αυτό, είναι πλέον τελείως απαξιωμένος, μακριά από τους εργαζόμενους και κοντά στον "χ" αρχηγό κόμματος, από το οποίο οι υψηλόβαθμοι συνδικαλιστές, προσδοκούν να τους ανακηρύξει υποψήφιους βουλευτές, ώστε να έχουν έναν σταθερό και καλό μισθό και να "αγωνίζονται" από την ασφάλεια του καλού μισθού, για τα δικαιώματα των εργαζομένων.
Σ.Γ.
