Ο Μήτσος τον αγνοεί.
Κάποια μέρα, ο Μήτσος δεν αισθάνεται καλά, πηγαίνει στο φίλο του γιατρό, ο οποίος του συστήνει πλήρες τσεκ-απ, με αξονικές, μαγνητικές κ.λπ.
Μετά από μια βδομάδα, ο Μήτσος πηγαίνει στο γιατρό, με τις εξετάσεις παραμάσχαλα.
Ο γιατρός βλέπει τις εξετάσεις προσεκτικά επί δέκα λεπτά και συνοφρυωμένος ανακοινώνει στον Μήτσο : "Λοιπόν Μήτσο, έχεις νεοπλασία τύπου 4 στο συκώτι, με μετάσταση στα νεφρά, το στομάχι και τους πνεύμονες".
"Δηλαδή;", ρωτάει ο Μήτσος.
"Δηλαδή, έχεις προχωρημένο καρκίνο παντού!", απαντά ο γιατρός.
"Και τώρα τι κάνω γιατρέ;", ρωτά ο Μήτσος.
"Αμμόλουτρα, πολλά αμμόλουτρα", απαντά ο γιατρός.
"Και θα γίνω καλά με ...αμμόλουτρα;" , ρωτά εναγωνίως ο ασθενής,
"Οχι, αλλά θα συνηθίσεις το χώμα ....", απαντά ο γιατρός.
Αυτή ακριβώς είναι η κατάσταση με το κυκλοφοριακό της Θεσσαλονίκης. Η πόλη ασφυκτιά, από εκατοντάδες χιλιάδες αυτοκίνητα, που αποκτήθηκαν τα τελευταία 20 χρόνια, επειδή δεν υπήρχε επαρκές δίκτυο συγκοινωνιών, με εναλλακτικά μέσα (κυρίως Μετρό) κι ετσι, κάθε οικογένεια απέκτησε 2 και 3 Ι.Χ., αφού τα μέσα μαζικής μεταφοράς, δεν εξυπηρετούν τις ανάγκες της.
Και τώρα, δεν έχει πού να τα παρκάρει, καθώς η πόλη είναι πυκνοδομημένη, διαθέτοντας πάρκινγκ, που μπορούν να στεγάσουν το πολύ το 10% των αυτοκινήτων.
Επομένως, ΔΕΝ υπάρχει κανένα μαγικό ραβδί, με το οποίο θα λυθεί το κυκλοφοριακό και το μόνο που μπορεί να συστήσει ένας ειλικρινής γνώστης του κυκλοφοριακού, στους κατοίκους, που ρωτούν με αγωνία "και τώρα τί γίνεται;", είναι ....αμμόλουτρα.....
Σάκης Γεωργιάδης, 19/10/2023