Και για όσους βιαστούν να μιλήσουν για "αυτονόητα", όχι, δεν είναι αυτονόητο: ο οδηγός δεν έχει υποχρέωση να βοηθά ΑμεΑ να επιβιβαστούν, είναι υποχρέωση του συνοδού τους. Ομως, δεν υπάρχει κανείς Έλληνας οδηγός λεωφορείου, που θα έδειχνε αδιαφορία. Το ελληνικό ΦΙΛΟΤΙΜΟ, η λέξη που δεν μεταφράζεται σε καμιά άλλη γλώσσα, υπάρχει ακόμη (ευτυχώς).
Ρέθυμνο 14/10/20247
Ο οδηγός του λεωφορείου σταματά, αφήνει το τιμόνι, σηκώνεται όρθιος, βγαίνει ο ίδιος έξω και κατευθύνεται στην στάση, όπου υπάρχει ένα ζευγάρι Γερμανών τουριστών, γράφει το daynight.gr
Και εκεί που όλα κυλούσαν υπό τον ρυθμό που επιβάλει η άχαρη ρουτίνα κάθε Δευτέρας, το λεωφορείο του ΚΤΕΛ Ρεθύμνου, έκανε το τυπικό του σταμάτημα στην στάση που βρίσκεται πάνω στην Μάρκ. Πορτάλιου, απέναντι από του Κόρακα την Καμάρα. Ξαφνικά όλα τα κεφάλια των επιβατών μέσα από το λεωφορείο γυρνάνε έξω…
Ο οδηγός του λεωφορείου σταματά, αφήνει το τιμόνι, σηκώνεται όρθιος, βγαίνει ο ίδιος έξω και κατευθύνεται στην στάση, όπου υπάρχει ένα ζευγάρι Γερμανών τουριστών. Η γυναίκα βρισκόταν πάνω σε αναπηρικό αμαξίδιο.
Αυτό που για τους Ρεθυμνιώτες πολίτες φάνηκε αξιοπερίεργο, για τους Γερμανούς πολίτες αποτελούσε ένα αυτονόητο δικαίωμα: η δυνατότητα να μετακινούνται με αστικό ΚΤΕΛ και οι άνθρωποι με αναπηρικά αμαξίδια. Αυτή η κοινωνική παράμετρος στην καθημερινότητα των ΚΤΕΛ Ρεθύμνου προσδίδει μια θετική εικόνα για την συμπερίληψη που δεν διατυπώνεται μόνο στα λόγια αλλά εφαρμόζεται και στην πράξη.
Στην στάση που ήθελαν να κατέβουν οι συγκεκριμένοι τουρίστες και συγκεκριμένα στην Λεωφόρο Μάχης Κρήτης, στην στροφή προς Τσεσμέ, η έκπληξη όλων των επιβατών ήταν ακόμα μεγαλύτερη: Ο Ρεθυμνιώτης οδηγός σταματά, κινείται στην μεσαία πόρτα, κατεβάζει την ειδική ράμπα που υπάρχει στο λεωφορείο. Κι έπειτα κινεί προς τα έξω το αναπηρικό αμαξίδιο, το οποίο αφήνει με ασφάλεια πάνω στο δρόμο.
Στο σημείο εκείνο αποβιβάστηκα κι εγώ κι αφού συστήθηκα στο ζευγάρι, ακολούθησε η εξής στιχομυθία:
-Από που είστε;
-Δημοσιογράφος από το Daynight.gr. Εσείς;
-Από την Γερμανία.
-Και πώς σας λένε;
-Εμένα Σαμπρίνα και αυτός είναι ο Τόμας. Σας ευχαριστούμε πολύ για όλα!
