Κάποιοι περιμένουν στην ουρά για ταξί, άλλοι στις στάσεις των λεωφορείων του ΟΑΣΘ και άλλοι αναχωρούν με κάποιο αυτοκίνητο που τους περιμένει. Ο σταθμός διαθέτει μεν φωτισμό, αλλά φαίνεται ότι δεν είναι αρκετός, ειδικά από την πλευρά του παράδρομου της Γιαννιτσών, όπου επικρατεί… κανονικό σκοτάδι.
Την πολυκοσμία εκμεταλλεύονται επαίτες, συνήθως άτομα εξαρτημένα, τα οποία τριγυρίζουν πέριξ του σταθμού για να ζητιανέψουν.
Πηγαίνουν δίπλα από τα αυτοκίνητα που περιμένουν και χτυπούν το τζάμι ζητώντας χρήματα. Πολλά ή λίγα δεν έχει σημασία. Μάλιστα μέσα στην ανάγκη τους ορισμένες φορές γίνονται ιδιαίτερα φορτικοί, φωνάζουν και σε ορισμένες περιπτώσεις βρίζουν όσους δεν βάζουν το χέρι στην τσέπη.
Αναμφίβολα μια τέτοια εικόνα δεν ταιριάζει σε έναν μεγάλο και κεντρικό σταθμό μιας πόλης που θέλει να αυξήσει την επισκεψιμότητα και τον τουρισμό της. Ιδιαίτερα στη Θεσσαλονίκη που σε σημαντικό βαθμό ποντάρει στον νεανικό τουρισμό, αφού οι νέοι κυκλοφορούν περισσότερο με τα μέσα μαζικής μεταφοράς.
Ο σταθμός «Μακεδονία», λοιπόν, πρέπει να φυλάσσεται και να ελέγχεται καλύτερα τόσο από τους ίδιους τους ανθρώπους των ΚΤΕΛ όσο και από την αστυνομία.
Σχόλιο από τα ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑΚΑ ΝΕΑ:
Να επισημάνουμε ότι από τη Διοίκηση του Σταθμού καταβάλλονται υπεράνθρωπες προσπάθειες για την ευταξία, όμως η αστυνόμευση δεν είναι αρμοδιότητα των επιχειρήσεων, αλλά ...της αστυνομίας. Οι άνθρωποι των ΚΤΕΛ, ούτε ειδική εκπαίδευση συλλήψεων έχουν, ούτε χειροπέδες, ούτε όπλα, ούτε κυρίως δικαίωμα σύλληψης. Πώς να απομακρύνουν αποτελεσματικά λοιπόν τους επαίτες, τους τοξικομανείς και τους λοιπούς παραβατικούς; Αν το έκαναν, θα τους κατηγορούσαν για "αντιποίηση αρχής", "αυτοδικία", κ.λπ. Μερικές φορές, οι συστάσεις δεν αρκούν, απαιτούνται συλλήψεις κι αυτό είναι δουλειά της αστυνομίας.