Σύμφωνα με τους ειδικούς, η αύξηση της ζήτησης λεωφορείων οφείλεται σε 3 παράγοντες:
α. Στην "απραξία" της "τριετίας του κορωνοϊού", που εύλογα οδήγησε σε έκρηξη, μόλις αποκαταστάθηκε η εμπιστοσύνη στην ομαλότητα.
β. Στην αλλαγή τρόπου ζωής στις μεγαλουπόλεις, με τα ΜΜΜ να κερδίζουν έδαφος από τα Ι.Χ., εξαιτίας της αύξησης του κόστους απόκτησης και χρήσης Ι.Χ., κρατικές και τοπικές νομοθετικές παρεμβάσεις, που δυσκολεύουν την κίνηση Ι.Χ. υπέρ των ΜΜΜ (π.χ. αύξηση λεωφορειολωρίδων, φανάρια προτεραιότητας των λεωφορείων έναντι ΙΧ κ.λπ.).
γ. Στην αντικατάσταση θερμικών με ηλεκτρικά λεωφορεία, που έχει ως αποτέλεσμα να μειώνεται ο κύκλος ζωής εκατοντάδων χιλιάδων λεωφορείων, που θα παρέμειναν σε κίνηση, αλλά οι ιδιοκτήτες τους θεωρούν πιο συμφέρον να τα αποσύρουν, για να αποκτήσουν ένα ηλεκτρικό ή άλλο "καθαρό".
Λεωφορεία υπάρχουν! Οδηγοί δεν υπάρχουν!
Ταυτόχρονα όμως, προβληματίζει όλο και εντονότερα, η τεράστια έλλειψη οδηγών. H IRU υπολογίζει ότι η Ευρώπη ψάχνει αυτή τη στιγμή, περισσότερους από 200.000 επιπλέον οδηγούς λεωφορείων, ενώ παγκοσμίως υπολογίζεται ότι υπάρχουν πάνω από 3 εκατομμύρια κενές θέσεις οδηγών. Και δυστυχώς, παρά τα όποια μέτραν ελήφθησαν ήδη σε πολλές χώρες, όπως η αύξηση του ορίου ηλικίας υποχρεωτικής απόσυρσης από το επάγγελμα, η μείωση ορίου ηλικίας εισόδου, κ.α., πολύ λίγα πράγματα βελτιώθηκαν.
Η κυριότερη αιτία, αναγνωρίζουν ομόφωνα όλοι οι ειδικοί, είναι η επιφυλακτικότητα των νέων, να ακολουθήσουν το σκληρό επάγγελμα του οδηγού λεωφορείου, ιδιαίτερα του αστικού λεωφορείου, όπου υπάρχουν και οι μεγαλύτερες ελλείψεις.