Η επιστολή:
Αγαπητέ κύριε Γεωργιάδη,
γνωρίζοντας ότι είστε η φωνή των συγκοινωνιών, θέλω να σας εκφράσω έναν προβληματισμό μου. Ειμαι νέος οδηγός στο ΚΤΕΛ Καστοριάς, προερχόμενος από τα τουριστικά λεωφορεία διεθνών εκδρομών. Χθες Πέμπτη (σ.σ. 20/1/2022), ήρθα δρομολόγιο από την Καστοριά και αποβίβασα τους επιβάτες στο σταθμό. Τα λίτρα, μου έφταναν για την επιστροφή, αλλά λόγω μιας βλάβης, έπρεπε να πάω το λεωφορείο σε συνεργείο στη Σίνδο, να επιστρέψω και το πετρέλαιο πιθανώς, να μην επαρκούσε. Οπότε, χρειάστηκε να βάλω πετρέλαιο. Οι συνάδελφοι, με παρέπεμψαν σε ιδιωτικό βενζινάδικο, στο οποίο έπρεπε να κάνω ολόκληρη γύρα για να φτάσω.
Ο σταθμός όπως θα ξέρετε, έχει τεράστιες εκτάσεις. Θα μπορούσε να έχει , όπως είδα στα χρόνια που δούλευα τουριστικά λεωφορεία στο εξωτερικό, πλυντήρια, βενζινάδικο, λαστιχάδικο και όλες τις υποδομές, που μάλλον θα νοίκιαζε η διοίκηση σε ιδιώτες επιχειρηματίες, για να αναπτύξουν αυτά τα μαγαζιά.
Γιατί λοιπόν η διοίκηση του κυρίου Λάμπρου, δεν φροντίζει να βάλει τέτοιες επιχειρήσεις μέσα στο σταθμό; Είναι δυνατόν, ολόκληρος μεταφορικός κόμβος να μην έχει βενζινάδικο; Σε ποιά σύγχρονη πόλη του κόσμου, υπάρχει τόσο μεγάλος σταθμός, που δεν έχει καν μια αντλία, να εξυπηρετηθούν οι επαγγελματίες, όπως εγώ ή οι ιδιώτες ; Αν έρθει δηλαδή ένας πατέρας με το Ι.Χ. του να αφήσει την κόρη του, για να πάρει το λεωφορείο για Καστοριά και μείνει από βενζίνη, να μην μπορεί να γεμίσει στον τεράστιο χώρο του σταθμού;"
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
Δεν γνωρίζουμε τι συμβαίνει, λογικά όσα λέει ο αναγνώστης, προφανώς θα πρέπει να υπάρχουν όλες οι υποδομές σε ένα σταθμό, που μπαινοβγαίνουν εκατοντάδες χιλιάδες οχήματα το χρόνο, θα το ψάξουμε και θα επανέλθουμε.
Σάκης Γεωργιάδης, 21/1/2022