έχουν παρέλθει αρκετές ημέρες από την καταληκτική ημερομηνία (31-12-2019), ενώ στο ν/σ για τα ΚΤΕΛ, που δόθηκε σε δημόσια διαβούλευση, δεν υπάρχει τροποποίηση της συγκεκριμένης παραγράφου, αν και υπάρχει ολόκληρο άρθρο με τροποποιήσεις του Ν.2963/2001 !
Με την παρ.9 του άρθρου 17, του Ν.3534/2007 (ΦΕΚ 40/Α'), δόθηκε δωδεκαετής παράταση στη διάρκεια των ΚΤΕΛ, με την εξής διατύπωση, που δεν έχει αλλάξει μέχρι σήμερα με νεώτερο νομοθέτημα:
9. Η παράγραφος 1 του άρθρου 2 του ν. 2963/2001 (ΦΕΚ 268/Α΄) αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Η εκτέλεση και εκμετάλλευση του συγκοινωνιακού έργου των τακτικών αστικών και υπεραστικών επιβατικών γραμμών, υφιστάμενων και νέων, ανατίθεται αποκλειστικά στους φορείς συγκοινωνιακού έργου που προβλέπει ο νόμος αυτός, σύμφωνα με τους όρους και τις προϋποθέσεις αυτού, μέχρι 31 Δεκεμβρίου 2019.»
Η καταργούμενη παράγραφος 1 του άρθρου 2 του ν. 2963/2001 έλεγε:
1. Η εκτέλεση και εκμετάλλευση του συγκοινωνιακού έργου των τακτικών αστικών και υπεραστικών επιβατικών γραμμών, υφιστάμενων και νέων, ανατίθεται αποκλειστικά στους φορείς συγκοινωνιακού έργου που προβλέπει ο νόμος αυτός, σύμφωνα με τους όρους και τις προϋποθέσεις αυτού, από 1-7-2001 μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2011.
Νέα παράταση δεν είναι απαραίτητη, καθώς προκύπτει από την υπάρχουσα νομοθεσία και συγκεκριμένα:
Ρυθμίσεις με τις οποίες συνεχίζεται η λειτουργία των ΚΤΕΛ από 1/1/2020
Τα αστικά ΚΤΕΛ λειτουργούν με βάση το Ν.4568/2018 (ΦΕΚ Α' 178) Άρθρο 49
«Μέχρι την ανάληψη, ανά περιοχή, του μεταφορικού έργου κατά τις διατάξεις του παρόντος, εξακολουθούν να ισχύουν οι διατάξεις που αφορούν την οργάνωση και τη λειτουργία των δημόσιων αστικών οδικών μεταφορών επιβατών».
Τα υπεραστικά ΚΤΕΛ λειτουργούν με βάση το Ν.4199/2013 (ΦΕΚ Α' 216) Άρθρο 47
«Οι
διατάξεις που αφορούν στην οργάνωση και λειτουργία των δημόσιων υπεραστικών
οδικών μεταφορών επιβατών εξακολουθούν να ισχύουν μέχρι την ολοκλήρωση των
διαδικασιών ανάθεσης του μεταφορικού έργου, σύμφωνα με τις διατάξεις του
Κανονισμού και του παρόντος νόμου»
Κατά τη γνώμη μου, οι ανωτέρω διατάξεις δεν υπάγονται στη λογική της "ορθής νομοθέτησης", καθώς είναι αόριστης χρονικής διάρκειας και εντείνουν την αβεβαιότητα του κλάδου.